هیچ‌کس به‌طور دقیق نمی‌داند که آینده آبستن چیست؟ و یا اینکه در جامعه‌ی موج سوم چه چیزی کارساز است. باید فکر نوسازی ضربتی بنیادی یا ایجاد تحولی انقلابی و سریع در جامعه را، که از بالا طرح آن ریخته شده باشد، کنار گذاشت. در مقابل، باید به هزاران تجربه‌ی آگاهانه و پراکنده‌ای اندیشید که به ما امکان می‌دهد قبل از آنکه طرحی را در سطح ملی و جهانی پیاده کنیم، آن را در سطح محدود محلی و ناحیه‌ای بیازماییم.
اما در همان حال باید طرح قوانینی تجربی را برای نهادهایی کاملاً جدید در سطح ملی و بین‌المللی آماده سازیم. سرخوردگی وسیع امروزی و خشم و نارضایتی میلیون‌ها انسان از دولت‌های موج دوم در جهان، یا می‌تواند توسط عوام‌فریبانی که به دنبال رهبری مستبدانه هستند، به هیجانات تعصب‌آمیزی تبدیل شود یا می‌توان آن را در راه نوسازی دموکراتیک جامعه به‌کار انداخت.
با آموزش اجتماعی وسیع ـ‌یعنی یک طرح تجربی برای دمکراسی آینده در چند کشور به‌طور هم‌زمان‌ـ می‌توان با گرایش به خودکامگی مقابله کرد. می‌توان میلیون‌ها نفر را برای آشوب‌ها و بحران‌های خطرناکی که در پیش داریم، آماده ساخت. می‌توان نظام‌های سیاسی موجود را برای تسریع تحولات ضروری تحت‌فشار استراتژیک قرار داد.
بدون فشار عظیم توده‌ها نباید از رهبران سیاسی امروز ـ رؤسای جمهور و سیاستمداران و سناتورها و اعضای کمیته مرکزی احزاب‌ـ انتظار داشت که نهادهایی را نفی کنند که هرچند کهنه و منسوخ شده‌اند، ولی به آنها حیثیت و پول و قدرت کاذب (و نه واقعی) می‌دهد. برخی از سیاستمداران با مسئولان دولتی دوراندیش و کم‌نظیر از همان آغاز از تلاش برای دگرگونی سیاسی جامعه
حمایت کرده‌اند. اما اغلب آنان فقط وقتی به حرکت درمی‌آیند که فشار توده‌های مردم تحمل‌ناپذیر شده باشد یا بحران تا آن اندازه تشدید شده باشد که کار به خشونت بکشد و دیگر راهی جز حمایت از این جریان باقی نمانده باشد.
بنابراین، مسئولیت ایجاد تحول با ماست. باید از خود آغاز کنیم، باید یاد بگیریم که چشمانمان را به روی واقعیات اعجاب‌انگیز و عمیق و تازه نبندیم. این به‌معنای مرعوب نشدن در برابر اندیشه‌کُش‌هاست که عجولانه هر فکر تازه‌ای را با این خیال که غیرعملی است، سرکوب می‌کنند؛ و از هر آنچه هست به دلیل عملی بودن (حال هرقدر بی‌معنی و ستمگرانه و بی‌فایده باشد) دفاع می‌کنند؛ و این به معنای مبارزه برای آزادی بیان است، یعنی اینکه مردم حق داشته باشند حرف خود را بزنند، صرف‌نظر از اینکه درست یا نادرست باشد.
بالاتر از همه، این به معنای آن است که نوسازی جامعه را از هم‌اکنون آغاز کنیم، قبل از آنکه ازهم‌پاشیدگی نظام‌های سیاسی موجود، حاکمیت خودکامه‌ی چکمه‌پوش‌ها را بر جامعه تحمیل کند و از انتقال صلح‌آمیز جامعه به دمکراسی قرن بیست‌ویکم جلوگیری کند.
اگر از هم‌اکنون آغاز کنیم، شاید فرزندان ما بتوانند نه‌تنها نظام کهنه‌ی سیاسی را نوسازی کنند، بلکه تمدن آینده را هم بسازند.
نظیر نسل‌های انقلابی گذشته، ما نیز سرنوشتی داریم که باید خود خلق کنیم.
الوین تافلر
------------------------------
کتاب دمکراسی در قرن ۲۱
از ۱۰ نویسنده جهان است
هر یک از آنها دید گاه و تحقیقات خود را در باره دمکراسی به نگارش آورده اند.
در اینجا تیتر هر کدام از موضوعات نوشته شده آنها آورده شده است:
１- آنتونی گیدنز:
دو نظریه درباره برقراری دمکراسی
آنتونی گیدنز
محبوبیت دمکراسی
یک نظر دیگر
مشارکت، نمایندگی و گفت‌وگو
دمکراسی چیست؟
گفت‌وگویی
دمکراسی و مسئله‌ی همبستگی
دمکراسی، نابرابری و قدرت
زندگی و آثار آنتونی گیدنز
２- یان آرت شولت :
جهانی شدن دمکراسی / عدم دمکراسی
یان آرت شولت
نکات اصلی
جهانی شدن و دمکراسی از طریق دولت
دمکراسی نیمه‌دولتی
دمکراسی فوق دولتی: حکومت‌های منطقه‌ای
دمکراسی فوق دولتی: حکومت‌های فراجهانی
دمکراسی از طریق بازارهای جهانی
دمکراسی از طریق ارتباطات جهانی؟
دمکراسی از طریق جامعه‌ی مدنی جهانی؟
نتیجه‌گیری
یان آرت شولت
۳ ـ الوین تافلر؛
دمکراسی قرن بیست‌ویکم
الوین تافلر
به پدران و مادران بنیادگذار
قدرت اقلیت
دمکراسی نیمه مستقیم
توزیع تصمیم‌گیری
نخبگان در حال گسترش
منازعه بزرگ آینده
خصوصیات هواخواهان موج سوم را به‌آسانی نمی‌توان ترسیم کرد
سرنوشتی که باید ساخت
تافلر را در آینه تافلر بخوانیم
ریشه‌های فکری تافلر
سه دوره تمدنی ازنظر تافلر
به‌سوی عصر تاریک‌اندیشی جدید می‌رویم
۴ ـ ساموئل هانتینگتون:
چگونه؟ خصوصیات دمکراسی شدن
ساموئل هانتینگتون
نخستین موج دمکراسی شدن
نخستین موج برگشت
دومین موج برگشت
موج سوم دمکراسی شدن
موضوعات دمکراسی شدن
آیا این موضوعات مهم و قابل بحث است؟
نشانه مشخص دمکراسی شدن در موج سوم
مصالحه و مشارکت سازش صلح‌آمیز
انتخابات: شگفتی‌ها و حالات آن
کاهش خشونت
سطح پائین خشونت در این تغییر رژیم‌ها گویای چیست؟
ساموئل هانتینگتون کیست؟
۵ ـ مایک مانین:
موضوعات جهانی و چالش در برابر آیین دمکراسی
مایک مانین
مقدمه
وجود برخی پیوندهای آزاردهنده
مدل‌های دمکراسی
دمکراسی، جهانی شدن و سیل دشواری‌های نظام‌های دیرپای لیبرال
پیروی از «دولت - علت؟»
دمکراسی با روش ایتالیایی؛
تغییرات دمکراتیک در گستره جهانی
دمکراسی‌سازی به‌مثابه یک فرایند
گسترش فشارهای جهانی بر تداوم حرکت در مرحله گذار و تثبیت دمکراسی
روند دمکراسی‌سازی و انطباق ساختاری
روند دمکراسی‌سازی در اروپای مرکزی و شرقی
فرایند دمکراسی‌سازی در جهان سوم
تثبیت دمکراسی در آفریقای جنوبی
نتیجه‌گیری
۶ـ دیود هلد:
قطبی شدن جدید آرمان‌های دمکراتیک
دیود هلد
قانون، آزادی و دمکراسی
مشارکت، آزادی و دمکراسی
امروزه دمکراسی باید به چه معنا باشد؟
اصل خودمختاری
تدوین اصل
میراث کلاسیک و نظریه‌ی دمکراتیک معاصر
دمکراسی: فرایندی دوسویه
خودمختاری دمکراتیک
مشارکت: یک اجبار؟
شرایط عمومی
سیاست و عرصه‌ی خصوصی: عرصه خصوصی چیست؟
برابری: پایان تمامی مالکیت خصوصی؟
برابری شرایط: جباریت یکسانی
آزادی: آزادی محدود؟
مشروعیت: آیا خودمختاری دمکراتیک مشروعیت سیاسی ایجاد می‌کند؟
Facebook
Twitter
Google
Yahoo
Delicious
بالاترین
دنباله
.jpg)
پیشگفتار
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان